Τεράστιο Χοντρό Μαλλιαρό Όραμα του Κακού

Τεράστιο Χοντρό Μαλλιαρό Όραμα του Κακού

1

Κακό κακό κακό κακό

Ο Κόσμος είναι κακό

Η Ζωή είναι κακό

Όλα είναι κακό

αν καβαλλήσω τό άλογο του μίσους

μέ το κακό μισόκλειστο μάτι του

να γυρνά τόν κόσμο στό κακό

το Κακό είναι Θάνατος ξαναζεσταμένος

το Κακό είναι Ζωή συλλαβισμένη ανάποδα

το Κακό είναι αρνί που καίγεται ζωηρά

το Κακό είναι αγάπη ψημένη στη σούβλα

πού γυρνάει κόντρα στον εαυτό της

το Κακό είναι κριθαράκι στό μάτι του σύμπαντος

κρεμασμένο σ' ένα άλογο που βήχει

πού μ' ακολουθεί τή νύχτα

σ' ένα κούφιο δρόμο

φορώντας παρωπίδες

το Κακό είναι πράσινα γάντια

γυρισμένα το μέσα έξω

δίπλα σ' ένα διπλό μαρτίνι

πάνω σ' ένα τραπέζι γιά κοκτέιλ

το Κακό είναι πλούσιο σέ δόντια άλογου

το Κακό μέ κυνηγάει

με πόδια από κόλλα

τρέχω

Κακό είναι να γαμάς άγνωστες

ύστερα από κοκτέιλ πάρτυ

Καυμένη σάρκα δεν είναι κακό

Κρέας μοναχικό δέν είναι κακό

αλλά κακό είναι σταμπαρισμένο

στό παράθυρο μου

Είμαι παρανοϊκός γιά τό κακό

το Κακό είναι σαράντα χρονών

και στο λάθος μυαλό μου

το Κακό είναι να' χεις χάσει το νού σου

στον ύπνο ή στον ξύπνιο

το Κακό περνάει στα τυφλά

μεσ' από τ' άκροδάχτυλα του νου

σε οράματα μαριχουάνας

όπου ένα άλογο περπατάει

ένα άλογο που θέλει να μέ φάει

το Άλογο τρώει τη συνείδηση

το φοβάμαι

τρέχω

σέ μισώ κακό

τρελό άλογο

Όλοι μας τρελαινόμαστε

όταν πεθαίνουμε

αλλά να καβαλάμε ζωντανοί

το τρελό άλογο

είναι μιά μορφή θανάτου

Κάθε τρελή μέρα κι ένας θάνατος

είμαι παρανοϊκός γι' αυτό

το Κακό έχει βγει να μέ πιάσει

το Άλογο καμπουριάζει πίσω μου

φορώντας παρωπίδες

το Άλογο θέλει να ανέβω πάνω του

τό Άλογο θέλει να καβαλήσω

δίχως γκέμια τρέχω να του ξεφύγω

με δυό πόδια

φοβάμαι

δεν θέλω νά πεθάνω

2

Κακό κακό κακό κακό κακό κακό κακό

ακόμη κι αν τρεις γυμνοί πίθηκοι

δε βλέπουν δεν ακούν δε λένε κανένα κακό

ο Έβένινος Βούδας Με Τά Τρία Μάτια

είναι κακό σε μάτια κακά

η Μπρούτζινη Εικόνα τού Κρίσνα που χορεύει

είναι κακό

ο Θιβετιανός Κατακτητής του θανάτου

ντυμένος με δέρμα ανθρώπινο

είναι κακό

ο Μποντισάτβα πού τραγουδάει

είναι κακό

σε μάτια κακά

όλες εκείνες οι μελαγχολικές φιγούρες

που τρέχουν ξοπίσω μου

κακοί βολβοί ματιών

κυλούν ξοπίσω μου

θα με φτάσουν

Πέτρινα λουλούδια θα πέσουν πάνω μου

αν δεν έχω το νού μου

τα Λουλούδια δεν είναι κακό

μα η Δύναμη είναι κακό

ο Καπετάν Μπιγκαρίνι

με τις κακόμοιρες κακόμοιρες χαιρετούρες του

είναι κακό

το Γυμνό Γεύμα είναι κακό γεύμα

γιατί είναι τό κολατσιό του μίσους

δεν είμαι έτοιμος να το φάω

δεν είμαι τόσο πεινασμένος

φοβάμαι

δεν μπορώ να τρέχω γιά πάντα

είμαι ένας σκυταλοδρόμος

με μιά κούφια σκυτάλη

με ένα τρελούτσικο μήνυμα μέσα της

πού δεν μπορώ νά εξηγήσω εντελώς

ένα περίεργο μήνυμα

ένα εκστατικό μήνυμα

σε μιά κούφια σκυτάλη

που πηγαινοέρχεται μέσα από τις υπόγειες

σήραγγες της γης

ενα Παριζιάνικο επείγον γράμμα

χάθηκε στά υπόγεια

των καταστημάτων Μέισυ

δεν πρέπει νά μου πέσει και να χάσω το μήνυμα

που ποτέ δε μπόρεσα νά διαβάσω

μ' όλη τούτη τήν τρεχάλα

ακόμα τρέχω με τούτο

το Άλογο ακόμα τρέχει ξοπίσω μου

το Άλογο θά μέ πιάσει

στο ζωντανο το τέλος

θα ξαπλώσει πάνω μου

στον τάφο μου από αλογότριχες

θα μου μασουλίσει το τελευταίο μου κόκαλο

με τα δόντια του της νυχτερίδας

θά τεντώσει τα πόδια του πάνω στα μέλη μου

για να γίνουμε ένα μ' αυτό

το Άλογο θα γλύψει

το αλογίσιο πρόσωπο μου

με τη γλώσσα του

βουτηγμένη στην κόλλα

το Άλογο θα ξεράσει πάνω μου

θα χέσει τις ψητές του πατάτες

πάνω μου

στην τρέλα του θανάτου

και γώ θα φάω εκείνο

το γυμνό γεύμα

που με αλλάζει σε κείνο

στο θάνατο εκείνου του θεού

πού είναι η ίδια η συνείδηση

Α, μα δεν πρόκειται νά κοιτάξω έξω

πρίν να' ρθει εκείνη ή μέρα

από τα γούνινα παράθυρα του Αλόγου

και να ξεράσω τοπία!

Λώρενς Φερλινγκέτι 1967